Präteritum, Perfekt – pewnie znasz już te czasy przeszłe w niemieckim? A czy słyszałaś/-eś już o czasie zaprzeszłym Plusquamperfekt? W tej lekcji opanujesz szybko czas Plusquamperfekt i nauczysz się, jak go zbudować. Dowiesz się też, kiedy się go używa, a na końcu będziesz mogła / mógł rozwiązać ćwiczenia na czas Plusquamperfekt.
Co to jest Plusquamperfekt?
Plusquamperfekt to czas zaprzeszły (Vorvergangenheit) w języku niemieckim. Hmm, zaprzeszły, czyli? Czyli taki, w którym coś wydarzyło się przed inną czynnością w przeszłości (Vergangenheit), np. nie pojechałam do Berlina, bo nie kupiłam biletu – najpierw zapomniałam kupić bilet (czas zaprzeszły), a potem nie pojechałam przez to do Berlina (czas przeszły):
- „Ich fuhr nicht nach Berlin (czas przeszły), denn ich hatte keine Fahrkarte gekauft.“ (czas zaprzeszły)
Czas Plusquamperfekt wygląda bardzo podobnie do czasu Perfekt – potrzebujesz w nim dwóch czasowników, np.:
- „ich hatte gearbeitet“ / „ja pracowałam“
- „sie hatte geschlafen“ / „ona spała“
Ale po co właściwie te dwa czasowniki („hatte” + „gearbeitet” /„geschlafen”) w zdaniu? Zaraz Ci to wyjaśnię.
Jak tworzy się czas zaprzeszły Plusquamperfekt?
Pamiętasz jeszcze budowę czasu przeszłego Perfekt? Jeśli tak, to masz z górki. Czas Plusquamperfekt zbudujesz bardzo podobnie. Potrzebujesz:
- czasownika posiłkowego (Hilfsverb) „haben” lub „sein” w formie Präteritum, czyli „hatte” lub „war” – czasownik posiłkowy nic nie oznacza, pomaga jedynie zbudować zdanie
- drugiego czasownika, który opisuje czynność w zdaniu. Jest on zawsze w formie Partizip II (ta forma z ge- na początku i -t na końcu, np. gearbeitet) i stoi na końcu zdania.
Podsumowując:
hatte / war (Hilfsverb) na 2. miejscu + Partizip II na końcu = Plusquamperfekt
Przykłady:
- „Er hatte seine Schwester gesehen.“ / „On widział swoją siostrę.“
- „Wir hatten ein Buch gelesen.“ / „My czytaliśmy książkę.“
- „Ich war früh aufgestanden.“ / „Ja wstałem wcześnie.”
Przypomnijmy sobie, o co chodzi z pierwszym składnikiem czasu Plusuamperfekt: czasownikami posiłkowymi.
Czasowniki posiłkowe w Plusquamperfekt
Czasownik posiłkowy (Hilfsverb) „haben” lub „sein” jest tylko pomocnikiem w zdaniu. Aby zbudować czas Plusquamperfekt musisz użyć jednego z nich, ale w formie Präteritum, czyli:
forma Präteritum od „haben” = „hatte”
forma Präteritum od „sein” = „war”
No właśnie, ale który czasownik posiłkowy użyć?
Tutaj kieruj się zasadami, jak przy czasie przeszłym Perfekt: Jeśli czasownik wyraża ruch (np. biegać, chodzić, wstawać), to użyj czasownika posiłkowego „war” (od „sein”). Przy czasownikach, w których nikt się nie przemieszcza (np. malować, gotować, pracować itd.), zastosuj czasownik posiłkowy „hatte” (od „haben”):
- „Ich hatte sie gerufen.“ / „Zawołałam ją.“
- „Ich war früh losgefahren.“ / „Wyjechałem wcześnie.“
Spójrz, jak wygląda odmiana czasowników posiłkowych „hatte” (od „haben”) i „war” (od „sein”):
Odmiana czasownika posiłkowego haben/sein w formie Präteritum | |||||
---|---|---|---|---|---|
Osoba | Czasownik posiłkowy | Partizip II | Osoba | Czasownik posiłkowy | Partizip II |
ich | hatte | gearbeitet | ich | war | gefahren |
du | hattest | du | warst | ||
er/sie/es | hatte | er/sie/es | war | ||
wir | hatten | wir | waren | ||
ihr | hattet | ihr | wart | ||
sie/ Sie | hatten | sie/ Sie | waren |
W zależności od osoby wykonującej daną czynność musisz dopasować formę czasownika posiłkowego:
- „Ich hatte lange gearbeitet.” („hatte“ stoi na 2. miejscu w zdaniu, a „gearbeitet”, czyli Partizip II na końcu)
- „Du hattest lange gearbeitet.” („hattest“ stoi na 2. miejscu w zdaniu, a „gearbeitet”, czyli Partizip II na końcu)
- „Wir hatten lange gearbeitet.” („hatten“ stoi na 2. miejscu w zdaniu, a „gearbeitet”, czyli Partizip II na końcu)
Partizip II w Plusquamperfekt
Jak już wyżej wspomniałam, Partizip II to ta sama forma, której używa się przy budowie czasu Perfekt. Czasowniki słabe otrzymują wtedy z reguły ge- na początku i -t na końcu, np. gekocht, gemacht, gearbeitet. Formy Partizip II od czasowników nieregularnych mogą wyglądać różnie (np. gesehen, gegessen, verstanden), dlatego musisz nauczyć się ich na pamięć.
Czas przeszły Perfekt a czas zaprzeszły Plusquamperfekt – porównanie
Jeśli znasz już dobrze czas przeszły Perfekt, to może być to dla Ciebie sporym ułatwieniem w budowie czasu Plusquamperfekt. Te dwa czasy wyglądają prawie tak samo – wystarczy zamienić „habe” na „hatte” lub „sein” na „war”:
Porównanie czasu przeszłego Perfekt i zaprzeszłego Plusquamperfekt | |||||
---|---|---|---|---|---|
2. miejsce = odmieniony czasownik posiłkowy | Partizip II na końcu | ||||
czasownik posiłkowy "haben" | |||||
Czas przeszły Perfekt | Er | hat | mich | besucht. | On mnie odwiedził. |
Czas zaprzeszły Plusquamperfekt | Er | hatte | mich | besucht. | j.w. |
czasownik posiłkowy "sein" | |||||
Czas przeszły Perfekt | Sie | ist | nach Hause | gegangen. | Ona poszła do domu. |
Czas zaprzeszły Plusquamperfekt | Sie | war | nach Hause | gegangen. | j.w. |
Kiedy używa się czasu Plusquamperfekt?
Dla przypomnienia: w języku niemieckim są trzy formy czasu przeszłego. Dwie pierwsze: Präteritum i Perfekt używane są często. Czas Plusquamperfekt natomiast stosuje się dużo rzadziej. Kiedy? Jeśli masz dwie czynności w przeszłości, które nie wydarzyły się jednocześnie, tylko jedna z nich zadziała się przed drugą. Przy tej wcześniejszej czynności musisz użyć czasu Plusquamperfekt. Ta druga czynność wymaga użycia czasu przeszłego Präteritum lub Perfekt.
Wyobraź sobie, że miałaś /-eś na dany dzień 3 zadania do wykonania w takiej kolejności:
- ugotować zupę
- odwiedzić przyjaciółkę
- kupić ziemniaki
Wieczorem robisz podsumowanie dnia:
- „Nachdem ich die Suppe gekocht hatte, besuchte ich meine Freundin.“ / „Po tym jak ugotowałam zupę, odwiedziłam przyjaciółkę.“
- „Nachdem ich meine Freundin besucht hatte, kaufte ich Kartoffeln.“ / „Po tym jak odwiedziłam przyjaciółkę, kupiłam ziemniaki.”
W języku codziennym czas Plusquamperfekt jest często zastępowany po prostu innym czasem przeszłym. Nie jest to poprawne gramatycznie, ale na pewno nie raz się z tym spotkasz.
„Nachdem”, „bevor” i „als” to niemieckie spójniki. Więcej na ich temat dowiesz się w lekcji: Spójniki w niemieckim.
Czas Plusquamperfekt – podsumowanie
- Czas Plusquamperfekt to jedna z trzech form w niemieckim do mówienia o przeszłości.
- Czas Plusquamperfekt to czas zaprzeszły, który opisuje czynność poprzedzającą inne wydarzenie z przeszłości.
- Do stworzenia zdania w czasie Plusquamperfekt potrzeba czasownika posiłkowego haben / sein w formie Präteritum oraz drugiego czasownika jako Partizip II.
Czas Plusquamperfekt – ćwiczenia
Chcesz poćwiczyć czas Plusquamperfekt? Nie ma problemu! Tutaj przygotowałam dla Ciebie interaktywne ćwiczenia na czas Plusquamperfekt w niemieckim.
Najczęściej zadawane pytania – znasz odpowiedzi?
Co to jest Plusquamperfekt w niemieckim?
Plusquamperfekt to niemiecki czas zaprzeszły, co oznacza, że wyraża on czynność, która wydarzyła się jeszcze przed inną czynnością w przeszłości, np. Nachdem ich Frühstück gegessen hatte, ging ich zur Schule. (najpierw zjadłam śniadanie, a potem poszłam do szkoły)
Jak zbudować zdanie w czasie Plusquamperfekt?
Do tego potrzebujesz czasownika posiłkowego „haben” lub „sein” w formie Präteritum, czyli „hatte” lub „war” i drugiego czasownika jako Partizip II (np. gemacht). Czasownik posiłkowy musi być odmieniony przez osoby i stać z reguły na drugim miejscu w zdaniu, natomiast Partizip II nie zmienia się i stoi zawsze na końcu zdania. Przykład: „Ich bestand die Prüfung nicht, denn ich hatte nicht gelernt.“ (Nie zdałem egzaminu, ponieważ się nie uczyłem.)
Jak odmienia się „hatte” i „war” przez osoby?
„Hatte” to forma w Präteritum od „haben”, a „war” od „sein”. Potrzebujesz tych dwóch form czasownika posiłkowego, żeby zbudować czas Plusquamperfekt. „Hatte” odmienia się tak: ich hatte, du hattest, er/sie/es hatte, wir hatten, ihr hattet, sie/Sie hatten. Odmiana „war“: ich war, du warst, er/sie/es war, wir waren, ihr wart, sie/Sie waren.
Czym się różni Perfekt od Plusquamperfekt?
Perfekt to czas przeszły, a Plusquamperfekt zaprzeszły (czynność jeszcze wcześniejsza niż druga czynność w przeszłości). Jeśli chodzi o budowę, to czasy te są podobne. W Plusquamperfekt wystarczy zamienić czasownik posiłkowy na jego formę w Präteritum, np. „ich habe“ na „ich hatte” lub „ich bin” na „ich war“.
Super strona! Korzystam z niej od bardzo dawna, ale teraz przed maturą rozszerzoną bardzo pomaga powtórzyć sobie najważniejsze zagadnienia:)
Hej Matylda, dziękujemy za komplement i życzymy powodzenia na maturze! 🙂 Pozdrawiamy serdecznie!