Grupa czasowników z Nominativem jest bardzo mała, ale i bardzo ważna w gramatyce niemieckiej. W tej lekcji dowiesz się dlaczego oraz nauczysz się na prostych przykładach budować zdanie z czasownikami z Nominativem.
Na końcu lekcji znajdziesz ćwiczenia na czasowniki z Nominativem, dzięki którym sprawdzisz zdobytą wiedzę.
Czasowniki z Nominativem w języku niemieckim – które to są i czemu musisz to wiedzieć?
Niektóre czasowniki w języku niemieckim wymuszają użycie po nich konkretnego przypadku, najczęściej biernika (Akkusativ) lub celownika (Dativ), np. czasownik „tragen” (nosić) wymaga użycia biernika (kogo? co?) zakupy, a nie np. kogo? czego? zakupów.
A jak to jest z przypadkiem Nominativ (mianownik)? No właśnie, każde zdanie musi mieć co najmniej jedno dopełnienie w Nominativie – jest nim podmiot (osoba, rzecz, wykonawca czynności). Kilka czasowników wymaga jeszcze drugiego dopełnienia w mianowniku.
Spójrz na poniższe przykłady czasowników z dopełnieniem w Nominativie:
- „Sie steht.” / „Ona stoi.” (jedno dopełnienie – kto? co? ona – bez podmiotu w mianowniku nie może istnieć zdanie)
- „Er ist mein Nachbar.” / „On jest moim sąsiadem.“ (dwa dopełnienia – kto? co? on + sąsiad)
- „Sein Sohn wird ein Polizist.“ / „Jego syn będzie policjantem.“
Przyjrzyjmy się bliżej czasownikom łączącym się z Nominativem.
W jakiej kolejności muszą stać wyrazy w zdaniu? Sprawdź tutaj: szyk zdania w niemieckim.
Przykłady użycia
# podmiot jako dopełnienie w Nominativie
Każde zdanie musi składać się przynajmniej z dwóch wyrazów: podmiotu i orzeczenia (czasownika). Podmiot, czyli wykonawca czynności stoi zawsze w mianowniku (Nominativ):
- „Ich gehe.” / „Ja idę.” (kto? co? ja)
- „Mein Bruder schläft.“ / Mój brat śpi.“
# dwa dopełnienia w Nominativie
Jest tylko kilka czasowników, po których musisz użyć w zdaniu drugiego dopełnienia w mianowniku (poza podmiotem). Są to:
sein (być), werden (stawać się), bleiben (zostawać), scheinen (wydawać się), heißen (nazywać się)
Przykłady:
- „Du bist ein guter Arzt.“ / „Ty jesteś dobrym lekarzem.“
- „Das wird ein schöner Urlaub.“ / „To będzie piękny urlop.“
- „Du bleibst mein bester Freund.“ / „Ty zostaniesz moim najlepszym przyjacielem.”
- „Er scheint ein kluger Junge zu sein.“ / „On wydaje się być mądrym chłopcem.“
Podsumowanie
- Nominativ to pierwszy przypadek w języku niemieckim, który odpowiada na pytanie kto? co?
- Każde zdanie musi mieć podmiot i orzeczenie. Podmiot jest obowiązkowym dopełnieniem w mianowniku (Nominativ).
- Istnieje tylko kilka czasowników, które wymagają jeszcze jednego dopełnienia w mianowniku (poza podmiotem).
Czasowniki z Nominativem – ćwiczenia
Chcesz poćwiczyć czasowniki z dopełnieniem w mianowniku? Tutaj mam dla Ciebie interaktywne ćwiczenia na czasowniki z Nominativem.
Najczęściej zadawane pytania – znasz odpowiedzi?
Co to znaczy, gdy czasowniki w niemieckim łączą się z Nominativem?
Nominativ to pierwszy przypadek w niemieckim, czyli po polsku mianownik. Odpowiada on na pytania kto? co? Gdy słyszysz, że czasownik łączy się z Nominativem, to oznacza to tyle, że rzeczownik po tym czasowniku musi być odmieniony właśnie w tym przypadku (czyli zapytasz o ten rzeczownik kto? co?), np. Du bleibst mein bester Freund.
Czasowniki z Nominativem – które to są?
Jest ich niewiele. Są to np. czasowniki: sein, werden, bleiben, scheinen, heißen. Także obowiązkowy element zdania, czyli podmiot zawsze jest w Nominativie.
Co to znaczy, że w zdaniu są dwa dopełnienia w Nominativie?
Oznacza to, że poza podmiotem (wykonawca jakiejś czynności), który obowiązkowo stoi w mianowniku, jest w zdaniu potrzebny jeszcze jeden wyraz odmieniony właśnie w tym przypadku.
Gdzie wstawić w zdaniu dopełnienie w Nominativie?
Pierwsze dopełnienie będące podmiotem stoi zawsze na pierwszym miejscu w zdaniu. Jeśli mamy w tym zdaniu jeszcze drugie dopełnienie, np. po czasowniku „sein”, to stoi ono z reguły zaraz za tym odmienionym czasownikiem, np. Du bist mein Freund.
beginnen tez bedzie z Nominativem ?