Home » Gramatyka » Podstawy » Czasowniki z Nominativ

Czasowniki z Nominativem

Grupa czasowników z Nominativem jest bardzo mała, ale i bardzo ważna w gramatyce niemieckiej. W tej lekcji dowiesz się dlaczego oraz nauczysz się na prostych przykładach budować zdanie z czasownikami z Nominativem.

Na końcu lekcji znajdziesz ćwiczenia na czasowniki z Nominativem, dzięki którym sprawdzisz zdobytą wiedzę.

A jeśli chcesz  błyskawicznie zrozumieć najważniejsze zasady gramatyki i zacząć mówić po niemiecku  to zajrzyj do mojego power e-booka, który pomógł już ponad 1000 osobom poczuć się pewnie w języku niemieckim. 🇩🇪 🔥 Dowiedz się więcej tutaj.

 

Czasowniki z Nominativem w języku niemieckim  – które to są i czemu musisz to wiedzieć?

Przykłady na czasowniki z Nominativem w niemieckim
Niektóre niemieckie czasowniki „wymagają” dopełnienia w mianowniku (Nominativ).

Niektóre czasowniki w języku niemieckim wymuszają użycie po nich konkretnego przypadku, najczęściej biernika (Akkusativ) lub celownika (Dativ), np. czasownik „tragen” (nosić) wymaga użycia biernika (kogo? co?) zakupy, a nie np. kogo? czego? zakupów.

A jak to jest z przypadkiem Nominativ (mianownik)? No właśnie, każde zdanie musi mieć co najmniej jedno dopełnienie w Nominativie – jest nim podmiot (osoba, rzecz, wykonawca czynności). Kilka czasowników wymaga jeszcze drugiego dopełnienia w mianowniku.

Zapamiętaj
Nominativ (mianownik) to pierwszy przypadek w niemieckim, który odpowiada na pytanie kto? co? (wer? was?)

Spójrz na poniższe przykłady czasowników z dopełnieniem w Nominativie:

  • Sie steht.” / „Ona stoi.” (jedno dopełnienie – kto? co? ona – bez podmiotu w mianowniku nie może istnieć zdanie)
  • Er ist mein Nachbar.” / „On jest moim sąsiadem.“ (dwa dopełnienia – kto? co? on + sąsiad)
  • Sein Sohn wird ein Polizist.“ / „Jego syn będzie policjantem.“
Uwaga
Jeśli chodzi o drugie dopełnienie w mianowniku, to w języku polskim często trzeba użyć po czasowniku innego przypadku niż w niemieckim, np.: w niemieckim – on jest kto? co? (mianownik) moim sąsiadem, a po polsku: on jest kim? czym? (narzędnik) moim sąsiadem. Ponieważ przypadki niemieckie nie zawsze pokrywają się z polskimi, to musisz nauczyć się tych konkretnych czasowników na pamięć. Konieczność zastosowania odpowiedniego przypadku po jakimś czasowniku lub przyimku nazywa się w gramatyce rekcją czasownika.

Przyjrzyjmy się bliżej czasownikom łączącym się z Nominativem.

„Z tym e-bookiem nie da się nie zrozumieć gramatyki!” -to jeden z setek Waszych komentarzy.♥ Ty też możesz w końcu ogarnąć gramatykę – szybciej i przyjemniej, niż Ci się wydaje.  ➭ Kliknij tutaj i rozhulaj Twój niemiecki! 

W jakiej kolejności muszą stać wyrazy w zdaniu? Sprawdź tutaj: szyk zdania w niemieckim.

Przykłady użycia

# podmiot jako dopełnienie w Nominativie

Każde zdanie musi składać się przynajmniej z dwóch wyrazów: podmiotu i orzeczenia (czasownika). Podmiot, czyli wykonawca czynności stoi zawsze w mianowniku (Nominativ):

  • Ich gehe.” / „Ja idę.” (kto? co? ja)
  • Mein Bruder schläft.“ / Mój brat śpi.“
Zapamiętaj
Podmiot w zdaniu stoi zawsze na pierwszym miejscu, zaraz po nim odmieniony czasownik, a potem cała reszta, np. „Sie ist meine Freundin.”

# dwa dopełnienia w Nominativie

Jest tylko kilka czasowników, po których musisz użyć w zdaniu drugiego dopełnienia w mianowniku (poza podmiotem). Są to:

sein (być), werden (stawać się), bleiben (zostawać), scheinen (wydawać się), heißen (nazywać się)

Przykłady:

  • Du bist ein guter Arzt.“ / „Ty jesteś dobrym lekarzem.“
  • Das wird ein schöner Urlaub.“ / „To będzie piękny urlop.“
  • Du bleibst mein bester Freund.“ / „Ty zostaniesz moim najlepszym przyjacielem.”
  • Er scheint ein kluger Junge zu sein.“ / „On wydaje się być mądrym chłopcem.“
Zapamiętaj
Czasownik „scheinen“ (wydawać się) jest z reguły używany z „zu sein” na końcu zdania, np. „sie scheint nett zu sein” / „ona wydaje się być miła”.

Podsumowanie

  • Nominativ to pierwszy przypadek w języku niemieckim, który odpowiada na pytanie kto? co?
  • Każde zdanie musi mieć podmiot i orzeczenie. Podmiot jest obowiązkowym dopełnieniem w mianowniku (Nominativ).
  • Istnieje tylko kilka czasowników, które wymagają jeszcze jednego dopełnienia w mianowniku (poza podmiotem).

Czasowniki z Nominativem – ćwiczenia

Chcesz poćwiczyć czasowniki z dopełnieniem w mianowniku? Tutaj mam dla Ciebie interaktywne ćwiczenia na czasowniki z Nominativem.

Najczęściej zadawane pytania – znasz odpowiedzi?

Co to znaczy, gdy czasowniki w niemieckim łączą się z Nominativem?

Nominativ to pierwszy przypadek w niemieckim, czyli po polsku mianownik. Odpowiada on na pytania kto? co? Gdy słyszysz, że czasownik łączy się z Nominativem, to oznacza to tyle, że rzeczownik po tym czasowniku musi być odmieniony właśnie w tym przypadku (czyli zapytasz o ten rzeczownik kto? co?), np. Du bleibst mein bester Freund.

Czasowniki z Nominativem – które to są?

Jest ich niewiele. Są to np. czasowniki: sein, werden, bleiben, scheinen, heißen. Także obowiązkowy element zdania, czyli podmiot zawsze jest w Nominativie.

Co to znaczy, że w zdaniu są dwa dopełnienia w Nominativie?

Oznacza to, że poza podmiotem (wykonawca jakiejś czynności), który obowiązkowo stoi w mianowniku, jest w zdaniu potrzebny jeszcze jeden wyraz odmieniony właśnie w tym przypadku.

Gdzie wstawić w zdaniu dopełnienie w Nominativie?

Pierwsze dopełnienie będące podmiotem stoi zawsze na pierwszym miejscu w zdaniu. Jeśli mamy w tym zdaniu jeszcze drugie dopełnienie, np. po czasowniku „sein”, to stoi ono z reguły zaraz za tym odmienionym czasownikiem, np. Du bist mein Freund.

Problem z gramatyką niemiecką?

Z moim innowacyjnym Kursem Mistrza Gramatyki zrozumiesz gramatykę tak szybko i prosto, jak nigdy dotąd. 

Anna
1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 5,00 out of 5)
Loading...

1 komentarz do wpisu “Czasowniki z Nominativem”

Dodaj komentarz